Jelena Stakić, diplomirala na Grupi za psihologiju Filozofsko-istorijskog fakulteta Univerziteta u Beogradu.
Radila kao istraživačica masovnih medija i javnog mnenja, i u oblasti marketinga. Od kraja 1974. književna prevoditeljka u statusu samostalnog umetnika, a od 1995. isto, ali u statusu penzionera. S engleskog i francuskog prevela sedamdesetak knjiga iz raznih oblasti humanistike (istorije, antropologije, sociologije, psihoanalize, psihologije, književne kritike, više međudisciplinarnih studija), sedamdesetak romana i zbirki pripovedaka i desetak dramskih tekstova.
Pravi izlete u novinarstvo i publicistiku, a i autor je knjiga Mačke i mi (Nolit, 1988), i Žedni preko vode, nešto o prevođenju (BMG, 2001).

Dobitnica je više nagrada za publicistički i i prevodilački rad i smatra da je književno prevođenje najlepši posao na svetu.

Tata mora da jede, Mari Ndiaj
Jednostavna zadovoljstva, Džejn Bouls
Pridošlica, Simon de Bovoar
Jedna žena, Ani Erno
Godine, Ani Erno
Sećanje na devojku, Ani Erno
Stid, Ani Erno