Suzan Sontag (1933–2004) poznata je američka književnica, kritičarka i intelektualka.
Studirala je na Univerzitetu u Čikagu i na Berkliju, a doktorske studije je pohađala na Harvardu. Pišući provokativne i pronicljive eseje o umetnosti i kulturi, Sontag je brzo stekla slavu širom sveta.

Među prvima se bavila fenomenom „kempa” i formama ukrštanja „visoke” i „niske” umetnosti, kritikovala modernu interpretaciju i njen prevelik fokus na „sadržaju” u umetnosti, a u seriji eseja „O fotografiji” iznela je svoju teoriju o fotografisanju na putovanjima. Osim eseja, pisala je kratke priče, romane, drame i bavila se filmom. Pored knjige Protiv interpretacije (1966), u koju je uvršten i jedan od njenih najznačajnijih tekstova, esej „Beleške o kempu”, najpoznatija dela Suzan Sontag su: Stilovi radikalne volje (1968), O fotografiji (1977), Bolest kao metafora (1978), kratka priča Način na koji sada živimo (1986), kao i romani Ljubitelj vulkana (1992) i U Americi (1999), za koji je dobila američku Nacionalnu književnu nagradu za beletristiku. Pored ove, dobitnica je brojnih drugih nagrada, među kojima su američka Nacionalna nagrada književnog kruga kritičara, počasni doktorat Univerziteta u Tibingenu, nagrada Princ od Austrije, italijanska nagrada Malaparte…

Pored kulture i umetnosti, Sontag se bavila i društvenim, političkim temama i aktivizmom.